De voornaamste reden om bij een sportaccommodatie van exploitatievorm te veranderen, is het streven naar een efficiëntere exploitatie en beheer van de accommodatie. Hierdoor kan invulling worden gegeven aan een bezuinigingstaakstelling of kan meer worden bereikt met dezelfde middelen.

Daarnaast spelen politieke redenen een rol. Zoals bij elk verandertraject is ook bij het veranderen van exploitatievorm communicatie en transparantie, en duidelijkheid over de beoogde doelen, van groot belang voor het succes van de verandering. Dit blijkt uit een verkennende studie van het Mulier Instituut naar (veranderingen in) de exploitatie van sportaccommodaties.

Zowel in de literatuur als in het werkveld worden verschillende termen gebruikt voor de exploitatievormen van sportaccommodaties. Om hier uniformiteit in aan te brengen, heeft het Mulier Instituut op basis van deze studie een vierdeling gemaakt in exploitatievormen voor sportaccommodaties: (1) gemeentelijke sportaccommodatie, (2) intern verzelfstandigde sportaccommodatie, (3) extern verzelfstandigde sportaccommodatie en (4) geprivatiseerde sportaccommodatie.

In het lokaal sportbeleid speelt accommodatiebeleid een grote rol. Daarbinnen is exploitatie en beheer van sportaccommodaties een belangrijk aandachtspunt, waarbij vooral aandacht uitgaat naar de vraag of de exploitatie van sportaccommodaties efficiënter en doelmatiger kan worden vormgegeven. Deze aandacht is ook terug te zien in het Nationaal Sportakkoord binnen het thema Duurzame Sportinfrastructuur.

De verkennende studie laat zien dat veel kennis ontbreekt over de huidige vormgeving van exploitatie en beheer van sportaccommodaties en de korte- en langetermijneffecten van veranderingen hierin. In de studie wordt gepleit voor een registratie en langjarige monitor van exploitatievormen van sportaccommodaties en meer onderzoeksmatige aandacht voor dit onderwerp.

Bron: mulierinstituut.nl